Oorspronkelijk was ik begonnen met het neertypen van heel de reis, waarbij ik dan wat foto's ging zetten en uiteindelijk een link naar de volledige album. Ik ben daar dan toch maar van af gestapt. Ik kan mij de details niet zo goed meer herinneren, zoals de naam van een vallei en da maakt het verhaal nogal incompleet. Misschien maak ik het nog wel eens af, maar het is allessinds niet voor nu. Nu ga ik het kort houden en een link geven naar de volledige album.
<!--more-->De tweede september zijn we te voet vertrokken vanuit Chamonix dorp. Het gros van de dag was wandelen in een bos en uiteindelijk in de volle zon op de rotsen. Vanwege slechte omstandigheden van de gletsjer waar we normaal over moesten werden we verplicht het laatste stuk met een lift te doen.
De tweede dag hebben we geÔø?climatiseerd en wat oefen wandelingen gedaan. We hebben ook een beetje rotsklimmen gedaan.
De derde dag hebben we onze tocht richting top verder gezet. Hiervoor moesten we eerst over een ander top 'kruipen'. Het was hoofdzakelijk in de volle zon wandelen in de koude sneeuw. Halverwege hebben we een klein stukje moeten 'ijsklimmen'. We hebben dan kamp gezet in de vallei aan de andere kant van de berg. Het was allessinds een zware tocht maar het ergste moest nog komen.
De vierde dag hebben we het weer wat rustige aan gedaan en daar wat rondgewandeld in de omgeving.
De vijfde dag is de grote dag. Nu gaan we voor de top! Dit was echt een helse dag. Iedere stap dat je dichter bij de top kwam voelde je jezelf verzwakken. Ik heb uiteindelijk 150 meter (verticaal gezien) van de top moeten opgeven vanwege hoogteziekte en een groot energie tekort. De anderen zijn nog even door gegaan maar hebben ook moeten opgeven vanwege te sterke winden. De terugweg kon beginnen. 's Avonds hebben we ons verwend en in plaats van in onze tent te slapen hebben we de nacht door gebracht in de Chalet.
De laatste dag zijn we met de lift terug naar Chamonix gegaan, een beetje opgefrist, de auto ingestapt en richting huis gereden.
Het was een heel leuke ervaring en ik heb er eigenlijk niet veel spijt van dat ik de top niet beriekt heb. Waar ik wel spijt van heb is dat er geen foto's zijn van de dag dat we richting op gingen. Het belangrijkste dat ik geleerd heb is dat ik zoiets eigenlijk wÔø?l graag doe, in tegenstelling tot wat ik dacht, maar dat voor mij niet de top het belangrijkste is, maar het plezier van het camperen en de rust van de natuur. En foto's kunnen maken, uiteraard!
En hier nogmaals een link naar de foto's.