Het is binnenkort opnieuw jury en ik moet nog kiezen. De juiste beelden selecteren is altijd een uitdaging, maar kiezen is nog nooit zo moeilijk geweest. Ik zou kunnen zeggen dat dit komt doordat ik meer tevreden ben me mijn foto's deze keer, maar het zal eerder aan onzekerheid liggen van wat de docenten goed gaan vinden.
Je hebt het misschien gelezen dat de vorige jury een algemene ramp was, de spelregels zijn ondertussen opnieuw gewijzigd, aangekondigd weliswaar.
Ik heb in totaal 7 reportages; 2 concerten, 1 open podium, 2 sportwedstrijden (ruby & lopen), 1 boksclub reportage en een reportage rond thuiszorg. Genoeg beelden dus. Hieruit moet ik er 3 reeksen van 6 kiezen; 1 cultuur, 1 sport en 1 vrij.
Ik ben bij verschillende docenten langs gegaan met telkens 3 dezelfde reportages om polshoogte te nemen.
Het grote probleem met de jury is dat je niet alleen een reeks moet presenteren waar je zelf achter staat, maar er zijn 6 andere mensen waar je ook goed voor moet doen. Die problemen werden al meteen duidelijk toen ik rond ging met mijn drie reportages. Volgens de ene heb ik dat goed gedaan, misschien wat meer variatie proberen brengen in de beelden. Voor de andere is het eigenlijk wat minder.
Een ander hekel punt is het geheel. Het is tof om te horen dat je 2 a 3 zeer sterke beelden hebt gemaakt. Maar je hebt er zes nodig. De rest is ook goed, maar eigenlijk een beetje meer van hetzelfde. Dan wordt de reeks ook maar een flauw kopie van zichzelf. Variatie dus. Zeer belangrijk.
Foto's nemen is plezant, maar zo kiezen - zeker als het belangrijk is - is het moeilijkste dat er bestaat. Ik kan nu zelf denk ik wel ongeveer inschatten wat ze goede beelden gaan vinden, of ik de juiste reeks ga samenstellen... geen flauw idee.