Bon, Mamallapuram heeft afgedaan. Als snel bleek dat door al het toerisme daar de mensen alles doen zodat je iets zou kopen. Wat na een paar uur mij dik tegenstak. Het strand is er ook immens vuil en er is niets te doen. Buiten in de zon zitten. Het is maar om te zeggen dat het mij daar na een dag al begon tegen te steken.
Gelukkig zat ik in een 'leuk' hotel. Ik zat geregeld op mijn terras in het binnenplein en heb zo redelijk wat mensen ontmoet. Ik ging ook liever naar het klein cafe/restaurant aan de overkant om iets te eten/drinken. Je wordt daar als loner bij andere loners gezet. Zo heb ik geluncht met een Brusselaar, een Franse enz.. Er zitten hier heel wat Fransen. Een een paar Israelieten (juist?). Naast mij in het hotel zat een Canadeese, zij komt net van een maand in Bangalore waar ze vrijwilligers werk deed in een weeshuis. Nu reist ze het Zuiden af en over een maand het Noorden.
Dankzij de contancten heb ik goede tips gekregen voor mijn tijd in Pondicherry waar ik deze middag ben aangekomen. Ik zit nu in een guesthouse in het Franse quartier. De eigenaar een Fransman die hier nu 13 jaar woont, getrouwd met een Indische uiteraard. Een Franse vrouw had me getipt in Mamallapuram om daar te blijven. Ik was oorspronkelijk van plan om in het Park Guest House aan de kust zelf te zitten, maar alles vol. Nu zit ik op 5 minuten wandelen van de kust.
De kamer is grote luxe, blijkbaar voor 350 roepies in die buurt een koopje. Mijn buren (Ieren) hadden wat rondgekeken en alles was 500 of (veel) meer. Ik heb een dubbel bed (twee enkel bedden tegen mekaar), badkamer met koud - en voor het eerst sinds ik hier ben! - warm water en een frigo om mijn drank in fris te houden. Daarnaast is er ook nog vanalles antimuggen voorzien. Geurpottekes, vliegenramen, ....
De prijs is schijnbaar wel omhoog gegaan. Aldus een jongen van Kerala - buurprovincie - die zijn zus bezoekt, was het vorig jaar 250 roepies.
Na mijn aankomst ben ik aan de overkant in een Frans/Italiaans restaurant gaan eten. Een stuk boven budget, maar voor een keer mocht het. Ik had ook te veel honger om te zoeken naar iets. Het is ondertussen lang geleden dat ik zo goed gegeten heb. Kip in champignonnen roomsaus met puree. Daar ga ik zeker nog een keer eten. Een keer.
Het is grappig hoeveel een land - in dit geval Frankrijk - zo veel effect kan hebben op een ander land. Bij momenten is het net of ik zit in het zuiden van Frankrijk. Ik heb het gevoel dat ik hier langer ga blijven hangen dan nodig.
Ik was oorspronkelijk van plan om van hieruit Auroville te bezoeken, een soort gemeenschap van buitenlanders. Ik zou zeggen Google eens. Maar blijkbaar kan je er heel goedkoop overnachten en is er best wel wat te zien en te doen. Als ook een mooi strand. Een Fransman - alweer - gaf me zijn planneke van Auroville en duide an waar hij verbleven is. Dus zodra ik het hier beu ben trek ik voor een paar dagen naar daar.