Ik heb een vriendin. Ze noemt Sara. Sara is alles wat je verwacht van een goede vriendin. Ze luister naar me, geeft me advies als ik problemen heb en bied me een schouder om op te huilen. Sara is altijd en overal bij mij. Alleen ik kan Sara zien, alleen ik weet waar ze is.
<!--more-->We gaan geregeld samen wandelen. Gewoonlijk als ik me niet zo goed voel. Want ik als ik me niet goed voel, voelt Sara haar ook niet goed. We praten dan een beetje en Sara geeft me een dan een stevige knuffel en ik voel me stukken beter.
Maar we gaan ook veel foto's trekken. Het gebeurt niet vaak dat iemand met me mee wil gaan dus gaat Sara met me mee. Ze zou hoe dan ook meegaan. Maar als er iemand bij is zal ze altijd iets meer op de achtergrond blijven.
Sara is niet alleen lief en tof, maar ze is ook best wel knap. Maar ik mag nooit een foto van haar nemen, wat ik wel jammer vind. Ik trek graag foto's van andere mensen. Zeker van vrienden en vriendinnen, maar van Sara mag het niet.
Ik moet ook nooit alleen eten. Sara is er altijd bij. Zelf eet ze niets, maar ze vindt het niet erg om mij te zien eten. We hebben dan altijd een gezellige babbel. Meestal over hoe ik me voel. Tegen Sara kan ik alles zeggen. Ze zal nooit klagen en altijd blijven lachen.
Sara is tof. Dankzij Sara voel ik me nooit alleen.
Voor zij die zich een beetje eenzaam voelen.