We gaan hier even enkele maanden het verleden induiken. Ik heb nog een vervolg te vertellen van mijn avonturen in India. Het verhaal is geëindigd met mijn vertrek uit Pondicherry en mijn aankomst in Auroville.
Nog even in het kort: 16 februari 2007 ben ik voor twee maanden vertrokken naar India om er een reportage te maken voor mijn eindwerk fotografie - waarmee ik ondertussen ben afgestudeerd. Mijn enigste vooropgestelde doel was om de eerste 3 weken in het kindertehuis Saralanaya te verblijven. Na die periode ben ik er weg getrokken om op mijn eentje een stukje India te ontdekken.
Mijn eerste halte was Mamallapuram, bekend als een vissersdorpje. Van daaruit ben ik verder getrokken naar Pondicherry, een stad eveneens aan de kust. Hoewel het al lang niet meer bezet is door de Fransen lijken ze er nog steeds heel erg aanwezig. Pondicherry was een leuke verademing, maar een mens kan niet eeuwig op dezelfde plaats zitten, ten minste als je verschillende plaatsen wil zien.
Auroville Center Guest House Met Banyan Tree
Auroville dus. Ik had er onderweg naar Pondicherry veel positiefs over gehoord en wou het toch zelfs een bekijken. Het gaat hier blijkbaar om een universeel gemeenschap. Ik wist niet goed wat te verwachten dus heb ik maar voor drie nachten geboekt in de Center Guest House. Net een natuurlijk Centerparks. In het midden een 'Banyan Tree' met er rond gebouwd een verblijf. Langs een padje heen lag mijn klein privé huisje.
Er waren nog andere mogelijke Guest Houses, maar deze was blijkbaar de beste keus. Ik had in de trend van mijn reis veel geluk dat ik er ben binnen geraakt. Gewoonlijk zit het volgeboekt, zeker in hoogseizoen. Ik was er vroeg aangekomen, er waren toen net twee kamers vrijgekomen. De mensen die later toekwamen en een kamer wouden werden vriendelijk naar elders verwezen.
De Center Guest House bleek een goede keuze te zijn. Als enige Guest House met een eigen keuken en centraal ontmoetingsplaats was het zeer gemakkelijk om in contact te komen met doorreizende mensen. Omwille van het internationaal karakter van Auroville zat het dus ook vol westerlingen. Ideaal om even op adem te komen van de heel andere Indische cultuur in een meer westerse omgeving.
Hoewel ik gepland had om maar drie dagen te blijven heb ik na een dag mijn verblijf verlengd met twee dagen. En later met nog eens vijf. Ik zou langer gebleven hebben dan tien dagen als ik kon, maar op de twaalfde dag gingen mijn vader en zus landen in Chennai en moest ik dus op tijd zien terug te raken.
De reden dat ik steeds mijn verblijf heb verlengd is omwille van de mensen die ik er ontmoette. En ook wel omwille van de totaal andere sfeer.