Het jaar is alweer een maand ver. Veel te snel allemaal. Ik was jullie nog mijn boekenlijst van 2008 te goed, bij deze.
Ik heb er niet veel gelezen het voorbije jaar, minder vrije tijd, of mijn tijd anders besteed.
Bekijk ook de lijsten van 2004, 2005, 2006 en 2007
Digital Fortress - Dan Brown
Nog eentje van Dan Brown. Meer entertainend dan The Davinci Code, stukken beter dan Angles and Demons, wat geen echte uitdaging is.
Digital Fortress is van voor de Langdon romans, ik denk ook zijn eerste thriller. Het boek is van 1998 en gaat over computerveiligheid en internet en de hoogste geheimen van de overheid. Een verhaal over ideeën en feiten rond technologie die tien jaar oud zijn, wat het verhaal wat gedateerd maakt. Grappig zelfs, bij momenten, als je denkt aan wat we nu weten.
Al bij al een vlot ontspannend boek, ongetwijfeld een topper zoveel jaren terug.
Honderd Jaar Eenzaamheid - Gabriel Garcia Márquez
Hier was ik lang geleden eens aan begonnen. Ik denk dat ik nog te jong was want ik vond het niet al te boeiend. Traag en zo. Wegens vooroordelen heeft het dan ook tot nu geduurd eer ik een nieuwe poging ondernam. Maar wat een verhaal. Zeer knap.
Een verhaal gespreid over enkele generaties, het speelt zich af in het afgelegen dorpje Macondo in de Zuid-Amerikaanse bergen (ik wil Mexico zeggen, maar ik ben het eigenlijk niet zeker). We lezen hoe het dorpje ontstaat en we beleven samen met de inwoners de veranderingen door de jaren heen. Nieuwe technologieën, het komen en gaan van buitenstaanders en een revolutie.
Centraal onderwerp is de familie Buendías. Nog een geluk dat er een stamboom in het boek staat. Die heb ik meer dan eens nodig gehad. Maar dat heb je als de mannen en vrouwen zowat allemaal dezelfde namen krijgen.
Yellow Dog - Martin Amis
Ik moet eerlijk zijn, ik heb net opgezocht waarover dit boek gaat. Ik weet het niet meer. Zelfs na het lezen van de samenvatting kan ik me het verhaal nauwelijks voor de geest halen. Dit zal dan middelmaat ten top zijn, een echt slecht verhaal zou ik me wel nog herinneren.
Als ik wikipedia even raadpleeg zijn het enkele verhalen die door mekaar lopen zonder een echt einde. Centraal personage is ene Xan, acteur en auteur, maar eveneens zoon van een Londens gangster. Verder spelen een prostitueé, iemand uit het koninklijk familie en een reporter in het slop.
Out of our minds: Learning to be creative - Ken Robinson
Geen roman, deze Out of our Minds, maar een lange opinie stuk over creativiteit, ons onderwijssysteem en de bedfrijswereld. Ken Robinson begint met uit te leggen dat iedereen creatief is. Creativiteit is niet beperkt tot kunst, muziek, architectuur en dergelijke. En dat we alle dagen gebruik maken van onze creativiteit.
Daarna stelt hij de vraag waar deze creativiteit naartoe gaat naarmate dat we ouder worden, "Waarom vinden mensen zichzelf niet creatief?" Het logisch vervolg is het bespreken van manieren om de creativiteit in uzelf en uw werknemers/medemensen te stimuleren.
Zeer interessant. Ik kan me in het meeste wat gezegd wordt terug vinden en ik raad het iedereen aan om eens te lezen, niet alleen mensen in de creatieve sector. Het leest ook allemaal heel vlot. Geen saaie, droge praat.
Hospital - Toby Litt
Zeer, zeer vreemd. Maar echt vreemd. Ik begrijp het einde eigenlijk nog altijd niet. En nu ik er aan denk, het begin eigenlijk ook niet. Het middenstuk was heel plezant om te lezen. Maar echt, ik begrijp er helemaal niets van.
Het verhaal gaat over een jongetje die probeert te vluchten uit een ziekenhuis. Maar in het ziekenhuis gebeuren een aantal zeer bizarre dingen. Voodoo, sektes, offers om middernacht en een verpleegster in een leren pakje.
Het is mijn eerste Toby Litt boek, ik heb hier nog Exhibitionism klaarliggen (kortverhalen over sex) voor later in het jaar, ik ben benieuwd. Hij zou er om bekend staan om bizarre dingen te schrijven.
Extremely Loud and Incredibly Close - Jonathan Safran Foer
Zo mooi, zo extreem mooi en ontroerend. Hoogtepunt van het jaar. Ik las eerder al Everything is Illuminated van Foer, wat ik ook al goed vond, maar dit is echt mooi. Absoluut lezen!
Een 9-jarig jongetje die zijn vader verloor in 9/11 vindt een sleuteltje van zijn vader. Op dat moment beslist hij dat hij voor de rest van zijn leven gaat uitzoeken waarvoor dat sleuteltje dient. Eerst wil hij ze overal uitproberen, maar hij berekent dan hoeveel deuren en brievenbussen en kluizen er zijn in New York, en hij beseft snel dat dit nooit zal lukken. Dus begint zijn zoektocht naar hints waarvan het sleuteltje zou kunnen zijn, en gaat hij langs bij vreemde mensen en maakt hij vrienden op de meest onverwachte plaatsen.
Waiter Rant: Thanks For The Tips - The Waiter
Ik ben Waiter Rant beginnen lezen toen het alleen nog maar een blog was van een anonieme ober, ergens in New York. Ondertussen heeft zijn foto in de krant gestaan, is hij in Oprah geweest en is hij aan zijn tweede boek bezig. Op mijn exemplaar staat nog The Waiter als auteur, al je het boek nu nieuw zou kopen staat er wellicht Steve Dublanica op.
Het boek is eigenlijk meer van hetzelfde van zijn blog, maar dan onderverdeeld in thema's en hoofdstukken, en met veel minder leuke anecdotes. Hij probeert er een verhaallijn in te leggen door zijn eigen leven als leidraad te nemen, maar eigenlijk leest het nog steeds als een handleiding opdienen (voor de obers) en tips geven (voor de bezoekers). Het had veel meer kunnen zijn, en vooral veel grappiger. Zijn blog is ook niet meer wat het was.
Written in Bone - Simon Beckett
Diepte punt van het jaar. Een trage thriller. Zo traag, de auteur probeerde te hard er iets intelligents van te maken, wat duidelijk niet lukt. Het verhaal wou maar niet eindigen. Eens je meer dan helft voorbij bent gaat het tempo wat omhoog met een aantal plotwendingen. Maar het blijft allemaal voorspelbaar. Het einde is een wanhopige poging om na te blijven zinderen.
Ik wou me alleen maar ontspannen, niet opjagen. (Je zou je de terechte vraag kunnen stellen waarom ik dan blijf lezen. Wel, eens ik begin moet het uit, net zoals ik geen twee boeken tegelijk kan lezen.)
Blindness - José Saramago
Ik zag dat er een film van kwam dus wou ik het boek snel lezen voor hij in de zalen kwam. Niet dat ik de film ondertussen gezien heb.
Serieus goed, en straf. Echt waar. Het is even wennen aan de taal en manier van schrijven. Bijzonder weinig leestekens, alles wat aan mekaar gebreid, geen paragrafen. Dit was vooral lastig om conversaties te volgen, maar het past volledig in de filosofie van het verhaal.
Eigenlijk is het zeer dramatisch, de zaken die gebeuren. Wat Saramago echt doet is de mens in zijn oervorm aftekenen. Wat gebeurt er als je al onze regels en conventies weg neemt. Ik ga zeker ook het vervolg Seeing eens lezen.
Hey Nostradamus! - Douglas Coupland
Mijn doel is om alle boeken van Coupland te lezen. Met Hey Nostradamus brengt Coupland weer een pakkend verhaal. Deze keer verkent hij religie, voor sommigen misschien een gevoelig onderwerp.
Het verhaal gaat over een schietpartij op een school. Hoe en wat krijgen we te horen van vier verschillende mensen wiens leven sterk is beïnvloed door de gebeurtenissen.
Het is niet zijn beste verhaal, maar toch weer sterk.